Ονομάζεται έτσι ο καλοήθης όγκος στο φλοιό του επινεφριδίου που εκκρίνει αυτόνομα και ανεξέλεγκτα υπερβολικές ποσότητες κορτιζόνης. Διαφέρει από τη νόσο Cushing όπου ο όγκος αναπτύσσεται στην υπόφυση και δημιουργεί αμφοτερόπλευρη υπερπλασία των επινεφριδίων χωρίς τη παρουσία όγκου. Άλλες παθολογικές καταστάσεις που θα μπορούσαν να εμφανίσουν ανάλογη εικόνα είναι ο καρκίνος του επινεφριδίου και του πνεύμονα και η μακροχρόνια λήψη κορτιζόνης.

Συμπτώματα
Οι σωματικές αλλαγές που εμφανίζουν ασθενείς είναι πολύ χαρακτηριστικές όπως μία περίεργη ανάπτυξη λίπους στο στήθος, στην κοιλιά και στον αυχένα με λεπτά άκρα και μυϊκή ατροφία. Το πρόσωπο στρογγυλαίνει, το δέρμα λεπταίνει, εμφανίζονται ραβδώσεις και τριχοφυΐα. Εμφανίζονται επίσης συμπτώματα όπως υπέρταση, σακχαρώδης διαβήτης, έντονη κόπωση, οστεοπόρωση και ανωμαλίες έως και παύση του κύκλου στις γυναίκες. Οι ασθενείς είναι πολύ ευάλωτοι στις μολύνσεις και στα κατάγματα με ασυνήθιστη ευκολία.

Διάγνωση
Η διάγνωση του συνδρόμου Cushing γίνεται με βιοχημικό και ορμονολογικό έλεγχο, με τις δοκιμασίες καταστολής της κορτιζόνης και για τoν εντοπισμό του ογκιδίου με αξονική ή μαγνητική τομογραφία. Για τη διαδικασία αυτή συνιστάται η καθοδήγηση και επίβλεψη ενός καταρτισμένου ενδοκρινολόγου.

Θεραπεία
Η μοναδική θεραπεία στο επινεφριδιακό ογκίδιο που προκαλεί το Σύνδρομο Cushing είναι η χειρουργική αφαίρεση του επινεφριδίου.
Υπάρχουν διάφορες προσπελάσεις ή τεχνικές για την επινεφριδεκτομή:
Κλασική ανοιχτή με μεγάλη κοιλιακή τομή.
Οπίσθια με αφαίρεση της 12της πλευράς.
Λαπαροσκοπική
Η επιλογή της τεχνικής που θα επιλεχθεί έχει να κάνει κυρίως με το μέγεθος του όγκου. Όγκοι μικρότεροι των 6 εκ. δύναται να αφαιρεθούν λαπαροσκοπικά. Σε μεγαλύτερους όγκους των 6 εκ. πρέπει να εκτιμηθεί προσεκτικά η περίπτωση να προκύπτει καρκίνος του επινεφριδίου όπου απαιτείται ριζικότερη αφαίρεση με κλασική ανοιχτή κοιλιακή τομή.